Jak zbudować ścianę

W podjęciu decyzji o wykorzystaniu profili stalowych i płyt g-k pomoże wyliczenie wielu zalet, jakie posiada tego typu konstrukcja.
Po pierwsze, jest lżejsza od tradycyjnych ścian murowanych i tym samym mniej obciąża strop budynku. Lekką konstrukcję g-k można łatwo i szybko zmontować, a w razie zmiany przeznaczenia pomieszczenia, czy przebudowy – łatwo zdemontować ściany, by je zlikwidować lub postawić w nowym miejscu.
Stosując profile o przebiegu krzywoliniowym możemy ciekawie zaaranżować nasze pomieszczenia stawiając np. ściany łukowe.
Kolejnymi zaletami ścian z płyt g-k są bardzo dobre parametry akustyczne oraz wysoka odporność na ogień.
Zastosowanie ścian z profili 50,75 lub 100 mm i płyt g-k dają oszczędności powierzchni wewnątrz budynku.
Ponadto, płyty gipsowo-kartonowe maja gładka powierzchnię, którą trudno uzyskać przy tradycyjnych tynkach. Płyta g-k jest świetnym podłożem do malowania, tapetowania czy pod płytki ceramiczne.
Zaletą gipsu (również płyty g-k) jest jego zdolność do wchłaniania nadmiaru wilgoci z powietrza i oddawania jej, gdy powietrze jest zbyt suche. Dzięki temu w pomieszczeniach tworzy się korzystny mikroklimat.

Wszystkie wymienione zalety składają się na obniżenie kosztów budowy. Nie ma konieczności stosowania przerw technologicznych związanych ze schnięciem tynków czy niekorzystna pogodą.

Zanim rozpoczniemy montaż ścian z lekkiej konstrukcji musimy precyzyjnie wytyczyć linie przebiegu ścian oraz dobrać odpowiednią grubość ścian (50,75 lub 100 mm). Poprawne i precyzyjne wytyczenie linii będzie rzutowało na końcowy efekt pracy. Najprostszym narzędziem do tej czynności jest sznur traserski.

Po dobraniu odpowiedniej grubości ściany (grubość ściany zależy od wysokości budowanej ściany, izolacyjności akustycznej, ilości warstw płyty, instalacji które trzeba ukryć) oraz po wytyczeniu wszystkich linii ścian, przystępujemy do zamocowania profili U do podłogi i sufitu, oraz profili C do ściany. Profile stykające się ze ścianą i podłogą przed zamocowaniem oklejamy specjalną taśmą akustyczną. Taśma akustyczna znacznie poprawi parametry akustyczne i zniweluje przenoszenie dźwięków z sąsiednich pomieszczeń.

Profile montujemy do podłoża za pomocą kołków szybkiego montażu. Rozstaw kołków zależy od miejsca mocowania profili. Przy profilu C mocowanym do ściany stosujemy min. 3 sztuki kołków na 3 metry wysokości pomieszczenia. Profile U montujemy do podłogi i do sufitu za pomocą kołków w rozstawie co 1m. Ważne, by kołki były zamocowane w stabilnym podłożu. Przy słabszym podłożu rozstawy kołków możemy zmniejszyć.

Po zamocowaniu profili U i startowych profili C przystępujemy do wymierzenia dokładnej wysokości pomieszczenia i przycięcia profili C na pożądaną wysokość. Przy cięciu profili należy uwzględnić luz na wysokości. Pionowe profile C powinny być krótsze o 10 – 15 mm  od wysokości pomieszczenia. Profile C ustawiamy w odległości między słupkami od 30 do 60 cm, w zależności od rodzaju ściany, wysokości oraz okładziny jaką zastosujemy. Należy pamiętać, aby nie skręcać słupków pionowych C z poziomymi U. Przykręcamy tylko płytę.  Przy montażu ściany z profili stalowych należy w miarę możliwości unikać sztukowania profili. Profile należy kupić w długościach najbliższych pożądanemu wymiarowi, lub nieco dłuższe. Jeżeli już musimy przedłużać profile sztukowaniem, pamiętajmy o zasadzie, że zakładka w profilu musi mieć co najmniej 40 cm i nie może być w tej samej linii tylko na przemian, np. sztukowanie na górze, następne od dołu, kolejne u góry i tak dalej.

W miejscach otworów drzwiowych należy zastosować wzmocniony profil ościeżnicowy UA mocowany do podłoża za pomocą kątowników do UA i śrub M8 z podkładką. Profile UA możemy również zastosować do umacniania zewnętrznej krawędzi ściany wolnostojącej.
Przy wątpliwościach w wyborze odpowiedniego rozwiązania dobrze jest skorzystać z porady doradcy technicznego lub katalogów rozwiązań technicznych.

Po wykonaniu całej konstrukcji ściany przystępujemy do montażu płyty gipsowo-kartonowej.

Płytę przykręcamy wkrętami szybkiego montażu TN25 (przy płytowaniu pojedynczym) lub TN 35 przy płytowaniu podwójnym. Wkręt zagłębiamy  w płytę na ok. 0,5 mm. Pozwoli to na zaszpachlowanie i ukrycie miejsca przykręcenia płyty. Płyty mocujemy w połowie szerokości  słupka C, aby dwie płyty zestawić na styk i obydwie przymocować. Należy uważać, aby między płytami nie było szczelin. Zbyt duża warstwa szpachli może w wyniku skurczu pękać.

Płyty, tak jak profile, najlepiej kupić na wymiar najbardziej zbliżony do tego pożądanego. Jeżeli już musimy sztukować płyty, to pamiętajmy o zasadzie montażu na mijankę. Wszystkie łączenia płyty wykonujemy tak, aby nie były w jednej linii. Łączenia płyty zabezpieczamy taśmą zbrojącą zabezpieczającą łączenie przed późniejszymi pęknięciami.

Przed zamocowaniem płyty z drugiej strony ściany należy przeprowadzić wszelkie niezbędne instalacje, które zostały przewidziane w danej ścianie. W profilach C znajdują się specjalne nacięcia służące do przeprowadzania instalacji. Kolejnym etapem jest wypełnienie przestrzeni  między profilami C wełna mineralną lub skalną.

Najlepsza do tego jest wełna w postaci płyt, gdyż z czasem nie będzie problemu z opadaniem wełny w ściance. Ze względu na właściwości akustyczne wełna z jednej strony nie powinna się stykać z płytą. W tym celu wełna powinna być o 1 cm cieńsza od grubości profili np. do profili C50 stosujemy wełnę gr. 4 cm. Odwrotnie jest natomiast z szerokością wełny. Powinna być szersza o 1 cm od rozstawu profili, by po wciśnięciu wełna dokładnie wypełniła przestrzeń miedzy słupkami C. Mając tak przygotowaną ścianę możemy przystąpić do końcowej fazy – montażu płyty z drugiej strony. Ułożenie płyty należy tak rozplanować, aby łączenia miały przesunięcie względem płyt po przeciwległej stronie ścianki i wypadały na kolejnym słupku.

Przed szpachlowaniem spoin między płytami należy powierzchnię odpylić i zagruntować za pomocą odpowiedniego gruntu.  W tak przygotowane spoiny wciskamy jak najgłębiej masę szpachlową, aby wypełniła całą szczelinę. Masę dokładnie rozprowadzamy i wygładzamy. Na wypełniona spoinę nakładamy taśmę zbrojącą i zatapiamy ją w masie. Taśma ma na celu zabezpieczenie łączenia przed spękaniami.